داراب افسر بختیاری از شاعران بختیاری است که به گویش بختیاری شعر سروده‌است. از جمله معروفترین سروده‌های وی «خدائیه»، «عمرویه» و «همیلا: مناظره پسر روستایی با دختر شهری» می‌باشد.

بهمن علاالدین معروف به مسعود بختیاری (۱۳۱۹-۱۳۸۵) خواننده ترانه‌های محلی بختیاری‌ها یا لری بختیاری بود.. بختیاری همچون لری مینجایی و لری بویراحمدی یکی از شاخه‌های زبان لری می‌باشد.

بی بی مریم بختیاری دختر حسینقلی خان ایلخانی، خواهر علیقلی خان سردار اسعد و همسر ضرغام السلطنه بختیاری و مادر علیمردان خان بختیاری از زنان مبارز عصر مشروطیت است.

امامقلی خان حاج ایلخانی پسر دوم جعفر قلی خان دورکی و بی بی شاه پسند و برادر حسینقلی خان ایلخانی است. وی در سال ۱۲۴۰ هجری قمری، در تهران دیده به جهان گشود و پس از قتل ایلخانی به دست ظل السلطان، ایلخان بختیاری شد. امامقلی خان، به همراه برادر دیگرش رضا قلی خان، معروف به ایل بیگی، در به قدرت رساندن برادر بزرگ خود حسینقلی خان ایلخانی، نقش برجسته‌ای داشته‌اند.

علیمرادخان ممی‌وند چهارلنگ، معروف به علیمراد خان بختیاری، پس از روی کار آمدن نادرشاه افشار، در جرگه نیروهای بختیاری تحت پیروی وی قرار گرفت. اما پس از رنجش از رفتار یکی از فرماندهان قزلباش ، از سپاه نادر روی برتافته و بانی شورش بزرگی، در ایل بختیاری گردیده و خود را پادشاه خوانده و تاج گذاری نمود، و حتی تا ضرب سکه نیز پیش رفت.

علیمردان خان از رؤسای ایل چهارلنگ بختیاری در جنوب غربی ایران بود که با ارتش رضاشاه درگیری داشت.

علی مردان خان در سال ۱۳۰۸ تا ۱۳۱۳ به مدت ۵ سال مبارزه مسلحانه داشت. وی از خوانین طایفه اصلی ممصالح یا محمود صالح بود که این طایفه از شش تیره بنام های: آل داود، قلی، آدگار، ممجلاردین، اورش، کافلی تشکیل شده است که تیره های آل داود و اورش جزء اصلی ترین و به اصطلاح محلی (بنچک )مم صالح بشمار میروند. وی در آن زمان در منطقه که هم اکنون جز شمال غرب استان اصفهان (فریدن) در روستای به نام چهل چشمه و قلعه شاهرخ زندگی می‌کرد همچنین بناهایی در روستای اورگان بنا نمود که امروزه به عنوان یک بنای دولتی در این روستا مورد استفاده قرار می‌گیرد. اما این روستا‌ها فاصله کمی با مرکز استان چهار محال بختیاری داشته و البته در منطقه‌ای واقع شده که ان را می‌توان حد فاصله چهار لنگ و هفت لنگ نامید. در ضمن می‌توان اشاره کرد که طایفه ممصالح این مکان را به عنوان اییلاق خود انتخاب کرده و در زمستان‌ها به گرمسیر خوزستان مهاجرت می‌کردند. و در ان زمان این روستا‌ها جز استان چهار محال و بختیاری بوده اند

محمد تقی خان بختیاری، از سران ایل بختیاری در دوران قاجار بود. وی در دوره مصادف با سلطنت محمدشاه قاجار و سال‌های نخست از زمامداری ناصرالدین‌شاه، در فاصله سال‌های ۱۸۳۰ تا ۱۸۴۵ میلادی، ایلخانی بختیاری (ریاست ایل بختیاری) را بر عهده داشت.

علیمردان خان چهارلنگ ازسران ایل بختیاری بوده وفرزند حیدر آقا ناظر از ایل بزرگ محمود صالح چهار لنگ است که پس از مرگ نادرشاه با حمله به نواحی مرکزی ایران از جمله اصفهان، فارس، بنادر و عراق عجم و خوزستان به نیابت از ابوتراب شاهزادهٔ صفوی که توسط وی به سلطنت رسیده بود حکومت نمود. اما پس از نزاع با کریم خان زند و شکست خوردن ازوی در چهارمحال ترور شد.

جعفرقلی خان بختیاری (زاده ۱۲۵۹ - درگذشته ۱۳۱۳) معروف به سردار بهادر، از رؤسای ایل بختیاری و از فاتحان تهران در جریان انقلاب مشروطه در ایران بود. وی پسر ارشد علیقلی خان سردار اسعد است.

جعفرقلی‌خان در آخرین سال‌های پادشاهی احمدشاه قاجار وزیر پست و تلگراف بود. در دوره پهلوی نیز وی وزیر پست و تلگراف و دو دوره وزیر جنگ بود.

اسدخان بهداروند معروف به اسدخان شیرکُش یا شاه اسد بهداروند، ایلخان بختیاری از سرداران بهداروند یا بختیاروند، طایفه‌ای از شاخه هفت لنگ بختیاری بوده است.

جنگ های اسدخانی در سالهای ۱۲۲۵-۱۲۵۶قمری/۱۸۱۰-۱۸۴۰میلادی بین اسدخان رئیس شاخه بهداروند هفت لنگ و حبیب‌الله خان رئیس شاخه دورکی هفت لنگ از مهمترین اتفاقات تاریخ بختیاری بوده است. طی این درگیری‌ها هفت لنگ ها به دو گروه تقسیم شده بودند و هواداران اسدخان بهداروند و حبیب الله خان دورکی با هم‌درگیر شده بودند.