غلامحسین خان سالار محتشم زاده ۱۲۴۲ در چهارمحال و بختیاری ، مشهور به سالار محتشم، از سران ایل بختیاری بود. او ششمین پسر امامقلی خان حاجی ایلخانی و بیبی زینب بود، که دختر نور چشمی حسینقلی خان ایلخانی را به نام زهرا بگم، به ازدواج خود درآورده بود. خانواده وی مشهور به حاجی ایلخانی، مؤسس جوانترین شاخه هفت لنگ ایل بختیاری بود که سران آن لقب خوانین بزرگ داشتند.
ایلخانی بختیاری
غلامحسین خان، بعد از هفت سال خدمت به محمدعلی شاه، هنگامی که هنوز شاهزاده بود، بین سالهای ۱۳۳۳ تا ۱۳۴۰ ه. ق، دوبار ایل بیگی و دوبار ایلخانی بختیاری شد. او برای اولین بار در سال ۱۹۰۵ میلادی به عنوان ایل بیگی بختیاری انتخاب شد.
فتح تهران و انقلاب مشروطه
غلامحسین خان، در جریان فتح تهران و انقلاب مشروطه، ابتدا به خواست برادران خود، یعنی امیر مفخم بختیاری که فرمانده قشون دولتی بود و نصیر خان سردار جنگ، به نیروهای محمدعلی شاه در تهران پیوست، ولی بعد از فتح اصفهان توسط صمصام السلطنه و سواران بختیاری، به درخواست پسرعموی خود، سردار اسعد بختیاری، به قوای مشروطه خواهان پیوست و از آن پس، از رهبران مشروطه خواه شناخته شد...
وی از معدود سران بختیاری بود، که پس از انقلاب مشروطه (۱۳۲۴ـ۱۳۲۷ ه. ق) نقشی ملی گرا داشت.
سردار محتشم، بعد از فتح تهران، در بعضی از کابینهها شرکت داشت. در فاصلة سالهای ۱۳۳۰ تا ۱۳۳۲ ه. ق، که حکومت در دست سران بختیاری بود، سمتی دولتی داشت.
جنگ جهانی اول
غلامحسین خان، از معدود افراد خاندانش بود، که در سال ۱۳۱۲ ه. ش دستگیر شد، ولی اعدام نشد. او در جنگ جهانی اول در جناح انگلیسها بود. به طوری که انگلیسیها از او خواستند، تا مهاجرین و طرفداران آلمان را که در خاک بختیاری پناه گرفته بودند، دستگیر کند.
غلامحسین خان سالار محتشم، در سال ۱۳۲۹ ه. ش در تهران و به مرگ طبیعی، درگذشت. از او به عنوان مردی ادیب، شجاع و بسیار درستکار یاد میشود.