ابوالقاسم خان، فرزند لطفعلی خان امیر مفخم بود و اغلب در چهارمحال بختیاری و خوزستان به سر می‌برد و یکی از مالکین بزرگ منطقه بخصوص در قراء اردل، اورکان، ممکا، اندیکا و ایذه بود.

ابوالقاسم خان از خوانین تحصیل کرده در اروپا بود، که پس از اتمام تحصیلات به وطن بازگشت و در میان ایل بختیاری رشد و نمو نمود.

در سالهای ۱۳۲۱ تا ۱۳۳۲ هجری. ش حقوق بختیاری توسط حکومت پهلوی پایمال شده بود. در آن زمان، میان دو قطب متضاد خوانین، یعنی: اولاد ایلخانی و حاج ایلخانی مخالفت شدید بوجود آمد و منشاء آن، مخالفت‌ها پیرامون مناصب حکومتی و قدرت طلبی بود.

محمدرضا خان سردارِ فاتح (۱۲۶۳-۱۳۱۳ ش / ۱۳۵۳ ق)، نهمین پسر امامقلی خان حاجی ایلخانی و پدر شاپور بختیار، از خوانین ایل بختیاری بود. او با یکی از دختر عموهایش، نازبیگم (دختر نجفقلی خان صمصام السلطنه)، ازدواج کرد. لقب سردارِ فاتح با فرمان عموی دیگرش حاجی علیقلی خان سردار اسعد دوم در زمان قشون کشی بختیاریها برای فتح تهران در تابستان ۱۳۲۷ به او داده شد. در ۱۳۳۲ فرماندار یزد، در ۱۳۰۰ ش فرماندار اصفهان، و در ۱۳۰۹ ش ایل بیگی ایل بختیاری بود.

تیمور بختیار (زاده ۱۲۹۳ شهرکرد - درگذشته ۱۳۴۹ دیاله) اولین رئیس ساواک در حکومت پهلوی و از شرکت کنندگان کودتای ۲۸ مرداد ۱۳۳۲ بود. تیمور بختیار دیرتر در گروه نظامیانی بود که دکتر محمد مصدق را، محاکمه و محکوم به حبس کردند، و حکم اعدام برای دکتر حسین فاطمی، وزیر خارجه مصدق صادر کردند. وی همچنین بسیاری از افسران ارتش ایران را شکنجه کرد، برخی از اینان زیر شکنجه کشته شدند.